Ανακοίνωση για την επίσκεψη του Δήμου Ζωγράφου και του Συλλόγου Κρητών Ζωγράφου στις κατασκηνώσεις της Ραφήνας

Την Κυριακή 11/12, ο Σύλλογος Κρητών Ζωγράφου σε συνεργασία με τον Δήμο Ζωγράφου, διοργάνωσαν ολοήμερη γιορτή για τους πρόσφυγες που “φιλοξενούνται” στην κατασκήνωση του Δήμου Ζωγράφου στη Ραφήνα.

Η είδηση αυτή δεν μας αφήνει καθόλου έκπληκτους. Ίδια είναι τα αφεντικά δεξιά κι αριστέρα. Αρχές και θεσμοί καυχιούνται ότι εξασκούν το θεάρεστο έργο της φιλανθρωπίας, πολύ περισσότερο τώρα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Δεν έχουμε όμως καμία αυταπάτη. Τέτοιες ενέργειες το μόνο που κάνουν είναι να εξωραϊζουν το σκληρό πρόσωπο των κρατών. Η Δημοτική αρχή και ο Σύλλογος Κρητών Ζωγράφου “παραβλέπουν” ότι στην πλειονότητα των hot spot – στρατοπέδων συγκέντρωσης που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο οι πρόσφυγες/μετανάστες στερούνται τα στοιχειώδη όπως θέρμανση και ζεστό νερό ζώντας σε πολλές περιπτώσεις μέσα στις λάσπες και έχοντας να αντιμετωπίσουν παγωνιά και δύσκολες καιρικές συνθήκες. Αλλά μάλλον αυτό δεν είναι κάτι που συγκαταλέγεται στη δράση τους ως “ανθρωπιστές”. Δεν ξεχνάμε βεβαίως ότι βάσει της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας τα hot spot ισοδυναμούν με απελάσεις.

Εμείς από την άλλη μεριά, δηλώνουμε έμπρακτα την ταξική μας αλληλεγγύη δείχνοντας ότι οι καταλήψεις μπορούν να δώσουν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα όχι μόνο των προσφύγων/μεταναστών αλλά και των ντόπιων. Η κοινωνική αυτοοργάνωση είναι μία απάντηση στον εγκλεισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Τους πρόσφυγες/μετανάστες τους θέλουμε εδώ, μέσα στις γειτονιές, γείτονες μας. Τους θέλουμε συναδέλφους με ίσα εργατικά δικαιώματα με τα παιδιά τους να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα δικά μας παιδιά. Μαζί να χτίζουμε κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης και να παλεύουμε ενάντια στην εκμετάλλευση για έναν κόσμο δίχως διαχωρισμούς, οικονομικούς ή φυλετικούς.

Οι κοινωνίες που χτίζονται πάνω σε φράχτες και μέσα σε στρατόπεδα, είναι καταδικασμένες να ηττώνται κάτω από την πίεση της οργής ντόπιων και ξένων καταπιεσμένων.

Κατάληψη αλληλέγγυων σε πρόσφυγες και μετανάστες “Λυόμενα Ιλισίων”