Ο Άνβερ είναι 31 ετών Κούρδος από το Ιράν. Στα 19 του βρέθηκε στο Ιράκ όπου έζησε για μια δεκαετία και σπούδασε πολιτικός μηχανικός. Αναγκάστηκε να διαφύγει στην Τουρκία λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στο Ιράκ και στη συνέχεια στην Ελλάδα όπου και έφτασε το 2014. Το 2015 αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας και αποφάσισε να φύγει για την Ιταλία με τελικό προορισμό τον Καναδά. Η καναδική πρεσβεία του ζήτησε παραπεμπτικό σημείωμα από την Ύπατη Αρμοστεία το οποίο και δεν του δόθηκε. Στη συνέχεια έφυγε για τη Σουηδία όπου τον συνέλαβαν και μετά τους 3 μήνες τον απέλασαν και πάλι, αυτήν την φορά στην Ελλάδα.
Τις τελευταίες 55 ημέρες έχει αποφασίσει να κάνει απεργία πείνας έξω από τα γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας ζητώντας να του χορηγηθεί το παραπεμπτικό που χρειάζεται, προκείμενου να μετεγκατασταθεί στον Καναδά καθώς πληροί 3 από τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τις αρχές. Η αντίδραση της Ύπατης Αρμοστείας είναι είτε να απαντάει στα email του λέγοντας του ότι η μόνη του επιλογή είναι να μείνει στην Ελλάδα είτε να καλεί τους μπάτσους για να τον συλλάβουν.
Η Ύπατη Αρμοστεία είναι ένας διεθνής οργανισμός που δημιουργήθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ και υπηρετεί πιστά την λογική των συμφερόντων που επιβάλει το δίκιο του ισχυρού και ασπάζεται ευλαβικά τις αντιδραστικές διακρατικές συμφωνίες που έχουν συμφωνηθεί όπως την συμφωνία Ελλάδας – Τουρκίας. Η Ύπατη Αρμοστεία στην Ελλάδα έχει παίξει και συνεχίζει να παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Συντονίζει αρκετά από τα κέντρα κράτησης στην ενδοχώρα που όπως το κράτος ονομάζει κέντρα φιλοξενίας, χρηματοδοτεί γνωστές «φιλάνθρωπες» ΜΚΟ επιχειρηματικών συμφερόντων όπως η Praksis και συνεργάζεται με το Υπουργείο ΠροΠο για την σύσταση των επιτροπών προσφύγων. Φυσικά όλα αυτά λανσάρονται και διαφημίζονται με τον πλέον επικοινωνιακό τρόπο από διάσημα πρόσωπα που προέρχονται είτε από τον «καλλιτεχνικό» είτε από τον πολιτικό χώρο και παίρνουν τον τίτλο του πρεσβευτή καλής θέλησης. Άνθρωποι που ζουν σε πολυτελείς κατοικίες μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο και άνθρωποι που έχουν στηρίξει και συμβάλει ριζικά στην βίαιη φτωχοποίηση του λαού παρουσιάζονται ως υπερασπιστές των προσφυγών.
Η απεργία πείνας αποτελεί την έσχατη μορφή αγώνα ενός ανθρώπου που με όπλο του το ίδιο του το σώμα αγωνίζεται για τα στοιχειώδη δικαιώματα του. Η απεργία του Άνβερ δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά όλη την κοινωνία που οφείλει να συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην βαρβαρότητα των κρατών. Με όπλο μας την αλληλεγγύη θα σταθούμε ενάντια σε οποιονδήποτε εγχώριο ή διεθνή θεσμό όπως η Ύπατη Αρμοστεία και θα στηρίξουμε τον αγώνα του Άνβερ και όλων των ανθρώπων να ζουν με αξιοπρέπεια όπου αυτοί επιλέγουν.