Η εξαθλίωση έχει σύνορα

Η ιστορία της Χίου
Στις 17 Νοεμβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε συντονισμένη και όπως διαφαίνεται προγραμματισμένη επίθεση φασιστών – “αγανακτισμένων πολιτών” και ένστολων στον καταυλισμό προσφύγων/μεταναστών στη Σούδα της Χίου. Όλα ξεκίνησαν όταν οι “άγνωστοι” πέταξαν πέτρες, μολότοφ, κροτίδες και βεγγαλικά μέσα στην κατασκήνωση από τα τείχη του κάστρου. Από τις επιθέσεις ξέσπασαν φωτιές και καταστράφηκαν σκηνές. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ που βρίσκονταν στο σημείο όχι μόνο δεν προσπάθησαν να αποτρέψουν τις επιθέσεις και να συλλάβουν τους δράστες, αλλά συνέβαλαν σ’αυτές με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουν. Αφού πρώτα μπλόκαραν τις εξόδους του καταυλισμού κάνοντας χρήση δακρυγόνων, εισήλθαν στο χώρο, εισέβαλαν σε σκηνές, ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν πρόσφυγες.

Εντός των τειχών
Οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων/μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι επιεικώς απαράδεκτες. Συνήθως ο αριθμός των ανθρώπων που στεγάζει ένας τέτοιος χώρος, είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που πραγματικά μπορεί να στεγάσει. Ζουν σε σκηνές χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό και τρέφονται με πατάτες και ρύζι. Στην καλύτερη περίπτωση, βρίσκονται σε κλειστούς χώρους όπου και εκεί δεν υπάρχει ζεστό νερό και θέρμανση και στην χειρότερη έξω στο κρύο έχοντας να αντιμετωπίσουν τις κακές καιρικές συνθήκες (παγωνιά και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και χιονιά).

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το “ατύχημα” που είχαν πρόσφυγες στη Μόρια της Λέσβου μετά από προσπάθειά τους να ανάψουν μία φιάλη υγραερίου προκειμένου να ζεσταθούν, με απολογισμό τον θάνατο μίας γυναίκας και ενός αγοριού.

Την ίδια στιγμή, το κράτος προβάλει τα ιδανικά της “φιλοξενίας” μέσα από συγκεκριμένες δομές όπως είναι αυτή του Ελαιώνα ή του Σκαραμαγκά, “παραβλέποντας” ότι σε όλη την υπόλοιπη ελληνική επικράτεια οι πρόσφυγες/μετανάστες ζουν με μόνιμη στέρηση της ελευθερίας τους και καθημερινή στέρηση της αξιοπρέπειας τους.

ΜΜΕ “Θάρρος ή Αλήθεια”
Το παιχνίδι της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ για τους πρόσφυγες/μετανάστες είναι πάντα κατά παραγγελία του κράτους. Μέχρι πρότινος οι τηλεπερσόνες έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τους θανάτους στη Μεσόγειο. Όμως στέρεψαν τα δάκρυα τους μετά τη δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης (hot spot) σε διάφορα μέρη της χώρας, τη δραστηριοποίηση των ΜΚΟ, την παρουσία της FRONTEX και του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά, με εντολή και χρηματοδότηση της ΕΕ.

Τελευταία αναπαράγεται από τα ΜΜΕ ο ρατσιστικός οχετός διαφόρων “αγανακτισμένων” γονέων, κοινοταρχών, ξενοδόχων, νοικοκυραίων, που έχει πάρει διαστάσεις τρομοκρατίας και κοινωνικού εκφοβισμού. Το περιστατικό της Χίου που αναφέρεται παραπάνω είναι η παραπληροφόρηση στο μεγαλείο της. Οι δημοσιογράφοι – τηλεδικαστές αποφάνθηκαν και φόρτωσαν την υπαιτιότητα των γεγονότων εξ’ ολοκλήρου στους πρόσφυγες/μετανάστες. Ξέπλυναν έτσι στη συνείδηση του κόσμου τους φασίστες της Χ.Α. που έριξαν τις μολότοφ στις σκηνές, χωρίς καμία προσπάθεια σύλληψής τους. Αντίθετα, στην αντιφασιστική συγκέντρωση – πορεία που ακολούθησε του γεγονότος έγιναν τρείς συλλήψεις αλληλέγγυων αντιφασιστών.

Η αγαστή συνεργασία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ– ΑΝΕΛ με τα ΜΜΕ, εκπληρώθηκε με την προβολή, από το κρατικό κανάλι της ΕΡΤ διακόπτοντας το πρόγραμμα του, της ομιλίας του αρχιχρυσαυγίτη Μιχαλολιάκου στη ΚΟ του Κόμματός του, ο οποίος με περισσό θράσος, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της επίθεσης.

Πίσω από τα γεγονότα
Η καταστολή έχει πολλές όψεις. Από τη μία, η φιλανθρωπία και η “ανθρωπιστική” διαχείριση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των ΜΚΟ που εισπράττουν εκατομμύρια μόνο για να εξωραΐσουν το σκληρό πρόσωπο των κρατών και από την άλλη, η βία των “αγανακτισμένων πολιτών” και των φασιστών που επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά αίτια κάθε κρίσης, που είναι στην ουσία οι καπιταλιστικές σχέσεις.

Η βία του κράτους και ο απολιτίκ ανθρωπισμός δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τους πρόσφυγες/μετανάστες αλλά και τους ντόπιους. Ο μόνος που βγαίνει κερδισμένος από τη “διαχείριση του μεταναστευτικού”, είναι το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο που απολαμβάνει δυνητικά φθηνό εργατικό δυναμικό. Η παρονομοποίηση των προσφύγων/μεταναστών που εξαναγκάζονται να ζουν στην αφάνεια χωρίς χαρτά, αποφέρει συνολικά την υποτίμηση της εργασίας (αφού πέφτουν τα μεροκάματα) και δίνει χώρο στην ανάπτυξη αντιδραστικών αντανακλαστικών στην κοινωνία (μισαλλόδοξες θρησκευτικές φωνές ανώτατων και μη κληρικών και των πιστών τους και φασιστικές εμμονές ακροδεξιών στοιχείων περί “καθαρότητας της φυλής”).

Εσείς τι προτείνετε;
Απέναντι στην καταστολή, όποιο πρόσωπο κι αν έχει, και στην κοινωνία των “αγανακτισμένων πολιτών” απαντάμε με κοινότητες αγώνα, καταλήψεις και ταξική αλληλεγγύη. Κοινότητες στις οποίες δεν έχει θέση η λογική του κέρδους και η κρατική ή επιχειρηματική φιλανθρωπία.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένες δομές ενσαρκώνουν το όραμα των ανθρώπων που τις δημιούργησαν, όραμα για μια κοινωνία με σεβασμό στη διαφορετικότητα και στην αξιοπρέπεια. Δείχνουν ότι η αλληλεγγύη μπορεί να γίνει πράξη, όχι όμως μόνο όσον αφορά στους χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες που αφήνονται “στην τύχη τους” αλλά και όσον αφορά στον γηγενή πληθυσμό, του οποίου το βιοτικό επίπεδο πέφτει όλο και περισσότερο. Δείχνουν, ότι μπορούμε μέσα από την κοινωνική αυτοοργάνωση, να δώσουμε λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα και ζώντας μαζί μέσα στις ίδιες γειτονιές να διεκδικήσουμε ίσα δικαιώματα. Δείχνουν τέλος, ότι μπορούμε να παλέψουμε συλλογικά ενάντια στη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση, για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, οικονομικούς ή φυλετικούς.

Οι κοινωνίες που χτίζονται πάνω σε φράχτες και μέσα σε στρατόπεδα, είναι καταδικασμένες να ηττώνται κάτω από την πίεση της οργής ντόπιων και ξένων καταπιεσμένων.

ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf από εδώ εδώ και εδώ